فناوری های متحول کننده صنعت خودرو

در اینجا ، سعی داریم نوآوری های نسبتا تازه ای را معرفی ‌کنیم و تازه بودن آن ‌ها را مورد بررسی قرار دهیم. این نوآوری و فناوری ‌ها به ‌مرور ‌زمان توانستند صنعت خودرو را همچون دیگر صنعت ها متحول کنند و آن را به نقطه‌ی که اکنون قرار دارد، برسانند.
1. خودرو های هیبریدی
شاید شما هم تویوتا پریوس را اولین خودرو هیبریدی بدانید که این تحول بزرگ را در سال ۱۹۹۷ شروع کرد؛ بااین‌حال، Lohner-Porsche Mixte که فردیناند پورشه در سال ۱۹۰۰ ساخت، اولین خودرو ساخته شده با فناوری هیبریدی بود و نشان می‌ دهد عمر سیستم هیبریدی خودروه ها تقریبا به ‌اندازه ‌ی این خودرو قدمت دارد. قدرت حرکت این خودرو به‌ وسیله ی دو موتور الکتریکی نصب ‌شده در هاب (توپی چرخ) تولید می شود که انرژی لازم خود را از باتری ‌های شارژ‌ شده ‌ی پیشرانه‌ های بنزینی De Dion-Bouton دریافت می‌ کند. ساخت فورد مدل T باعث شد این سیستم پیشرانه سنگین و گران‌ قیمت تقریبا یک دهه به کنار برود.
2. تهویه‌ی مطبوع درون کابین خودرو
اتاق مجهز به سیستم تهویه‌ ی مطبوع و کنترل دمای هوا همچنان برای بسیاری از راننده ها در انگلستان تجربه ‌ای جدید است؛ این در حالی است که خودرو سازان آمریکایی در اوایل دهه‌ی ۱۹۷۰ با استفاده از سرد کن های فضای داخل کابین بسیار زودتر از این فناوری در اکثر محصولات خود استفاده کردند. اما اولین خودرو دارای سیستم تهویه‌ی مطبوع در سال ۱۹۴۰ طراحی شد؛ زمانی ‌که یک شرکت آمریکایی به نام پکارد سیستم تهویه‌ ی مطبوع را در خودرو هایش قرار داد. این سیستم به‌ به طور موثری کار می کرد؛ اما قیمت بسیار بالا و برخی مشکلات دیگر باعث کاهش محبوبیت این سیستم شد و همین مسئله دلیلی برای عرضه سیستم قدرتمند و جمع‌ و جورتر کرایسلر در سال ۱۹۵۳ شد.
3. نمایشگر لمسی سیستم سرگرمی
از زمان وقوع انقلاب گوشی‌ های هوشمند لمسی، طراحان خودرو به ‌دنبال طراحی و استفاده از رابط ‌های کاربری مجهز به صفحه‌ نمایش لمسی در داشبورد خودروهای خود بوده ‌اند. اولین حضور این نمیشگر ها در بیوک ریویرا مدل ۱۹۸۶ بود. صفحه ‌نمایش ۹ اینچی در این خودرو با نام مرکز کنترل گرافیک دارای نوشته ‌های سبزرنگ با پس ‌زمینه ‌ی سیاه بود و تقریبا تمام کار های موجود در داشبورد از جمله رادیو و سیستم تهویه‌ی مطبوع را کنترل می‌ کرد. اما خریداران از عملکرد آن راضی نبودند و درنتیجه، تا سال ۱۹۹۰ حذف شد.
4. جعبه ‌دنده‌ ی ‌خودکار دو کلاچه
تقریبا دو قرن از معرفی اولین جعبه‌ دنده‌ی دو کلاچه با قابلیت تعویض دنده سریع می‌ گذرد که اولین حضور خود را در خودرو فولکس ‌واگن گلف R32 در سال ۲۰۰۳ ثبت کرد. با این حال، قدمت کار روی این سیستم به قبل ‌تر مربوط است. آدولف کگرس، مهندس فرانسوی، طرح جعبه ‌دنده‌ی خود را به‌ عنوان اختراع ثبت کرد؛ ولی هرگز نسخه ‌ای تولیدی از آن نساخت. در واقع، این پورشه بود که طرح جعبه‌ دنده‌ی دوکلاچه را ادامه داد و با انجام تغییراتی، به‌صورت آنچه اکنون می‌ دانیم، تولید کرد. پورشه از سال ۱۹۶۴ روی این ایده کار می‌ کرد؛ اما تا سال ۱۹۸۳ نتوانست جعبه ‌دنده‌ ی دوکلاچه را به‌کار بگیرد و اولین ‌بار در این سال یک نسخه ‌ی آزمایشی را در خودرو مسابقه‌ ای پورشه ۹۵۶ استفاده کرد. البته آئودی نیز در سال ۱۹۸۵ از جعبه ‌دنده‌ ی مشابهی در خودرو رالی S1 کواترو بهره برد.
5. سیستم ترمز ضدقفل
گزاف نیست اگر ترمز ضدقفل را به‌عنوان یکی از نوآوری‌های ایمنی مهم در تاریخ صنعت خودرو معرفی کنیم. در سال ۱۹۶۶، شرکت جنسن موتورز از سیستم ترمز ضدقفل تک‌کاناله Dunlop Maxaret به‌همراه سیستم چهارچرخ محرک فرگوسن در خودرو جنسن اف‌اف (Jensen FF) استفاده کرد. بااین‌حال، پیشینه‌ی استفاده از این فناوری به خیلی قبل‌تر بر می‌گردد. در سال ۱۹۲۳، مهندسی به‌نام پیر کیلا طرح‌هایی برای نصب تجهیزات هیدرولیکی در سیستم ترمز ارائه داد. کیلا از پمپی برای کاهش فشار ترمز هنگام کم‌کردن سرعت استفاده می‌کرد که به‌طورمؤثری خطر قفل‌شدن چرخ‌ها را کاهش می‌داد. اگرچه این طرح آزمایش شد، هرگز به مرحله‌ی تولید نرسید؛ بااین‌حال، جنسن را به‌عنوان پیش‌گام سیستم ترمز ضدقفل می‌شناسند.
نوآوری هایی که برای همیشه کنار گذاشته شدند:
1. توربین‌های گازی
در سال‌ های اولیه‌ ی تولید هواپیمای جت، طراحان خودرو علاقه داشتند این فناوری را روی زمین هم عملی کنند. این تئوری در ابتدا بسیار مناسب و کاربردی به ‌نظر مب آمد؛ زیرا نبود قطعات متحرک باعث می‌ شود پیشرانه ‌های توربینی نرم و مطمئن و دارای نیاز کم به نگه ‌داری و تعمیرات باشند. حتی با اینکه شرکت ‌هایی مثل رور و BRM و لوتوس موفقیت‌ های محدودی در مسابقات موتور اسپرت کسب کردند، اما شتاب اولیه ‌ی اندک و مصرف سوخت زیاد و انتشار گاز های آلاینده بدون کنترل باعث توقف تولید این پیشرانه ‌ها شد.
2. ترمزهای موشکی
سیستم ترمز موشکی به ‌عنوان یک اقدام اضطراری در دستورکار قرار گرفت و در سال ۱۹۴۶، دفتر تحقیقات و توسعه علمی آمریکا آن را طراحی کرد. هنگامی‌که دو موشک کوچک با زاویه‌ی ۴۵ درجه درست در زیر ستون A خودرو شلیک شود، رانش معکوس آن‌ها می ‌تواند خودرو را در نصف فاصله ‌ی ترمزهای استاندارد متوقف کند. آزمایش‌ ها با خودرو جیپ قابلیت استفاده از این طرح را نشان می داد؛ اما امکان آسیب جدی به سرنشینان دراثر برخورد همچنان وجود داشت و باعث شد این طرح نیز به‌ دست فراموشی سپرده شود.
3. چرخ پنجم پارک
بروكس واكر آمریكایی برای اولین ‌بار در سال ۱۹۳۲ این ایده را ثبت كرد؛ ولی تا دو دهه بعد، همچنان به‌دنبال جلب حمایت خودروسازان از این طرح بود. این طرح در واقع چرخی نصب‌شده در کف خودرو بود که پایین می ‌رفت و عقب خودرو را برای چرخش کامل در پارکینگ بالا می‌ برد؛ اما این کار نیمی از فضای پای سرنشینان را اشغال می‌کرد و باعث ناراحتی سرنشینان می‌ شد. بیشتر رانندگان در ایالات متحده حداقل می‌توانند بدون نیاز به پارک دوبل در اکثر فضاها خودرو خود را پارک کنند و همین یکی از دلایلی بود که باعث شد طرح بروکس واکر به ‌سرانجام نرسد.