احترام به والدین چرا بعد از احترام به کودکان بدست می آید؟

 احترام به والدین واجب است .مسائلی مانند احترام و نیکی به پدر و مادر بار ها در ادبیات و کتب مذاهب مختلف ذکر شده .به طور کلی نحوه برخورد با پدر و مادر در بین بزرگتر هایمان انتخاب همه است. هرکسی به شکلی در تلاش است که احترام به والدین را به کودکان آموزش دهد .اما احترام به پدر و مادر برای ایجاد رابطه خوب بین والدین و فرزندان کافی نیست !

برای ساختن رابطه ی موثر بین والد و فرزندان نیاز به احترام متقابل است .این به معنی است که علیرغم کمبود توجه در رابطه با احترام به فرزندان نیازی ضروری و قابل بحث است .به ویژه در رابطه با نحوه احترام به کودکان ! در حقیقت کودکان آخرین افرادی هستند که به ذهنمان خواهد رسید که نیاز به احترام دارند.درحالیکه مهم ترین گروه سنی کودکان هستند. احترام به کودک در سنین رشد می تواند بسیاری از ویژگی های شخصیتی در آن هارا تعیین کند .از نوع برخوردشان با دیگران تا صدای درونیشان .

کودکان نحوه واکنش به پیرامون خود را از ما یاد می گیرند .بچه ها رفتاری که والدین با آن ها دارند را درونی می کنند.اگر هر بار که کودک اشتباهی را مرتکب می شود به تندی برخورد کنید، بچه نیز در آینده احتمالا به تندی با خودش برخورد خواهد کرد .به طور مثال کودکان با والدین سختگیر، با خودشان سخت گیرانه برخورد خواهند کرد و اعتماد به نفس پایین تری دارند.

محققان بر روی ۶۰۰ کودک بین سنین ۸تا ۱۰ ساله مطالعه کرده اند.نتایج نشان داد که کودکان با والد مستبد مشکلات رفتاری بیشتری داشتند.این مشکلات رفتاری شامل پر خاشگری ،بیش فعالی،نافرمانی و ضد اجتماعی بود.همچنین این فرزندان خردسال مشکلات عاطفی و ارتباطی نیز داشته اند.بنابراین گاهی اوقات شاید حتی خود متوجه رفتارتان نباشید در حالیکه به کودک آسیب زده اید .

اما چگونه باید به کودکان خردسال احترام بگذاریم ؟ یکی از موارد بسیار مهم احترام به حریم خصوصی کودک است .

در دنیای کودکان نیز مانند بزرگتر ها رعایت حریم خصوصی مهم است . گاهی بچه ها رازی را بابزرگتر ها اشتراک می گذارند . گاهی هم اتفاقی افتاده است و کودک دوست ندارد دیگران از آن با خبر شود .در اکثر مواقع راز کوچکتر ها در بین بزرگتر ها مسائلی پیش پا افتاده است .اما فراموش نکنید که همچنان برای آن ها مهم است .شاید خرابکاری او برای شما خند دار است اما برای یک کودک خردسال خجالت آور باشد .لازم نیست جلوی همه از مسائل شخصی او صحبت کنید .درک احساسات کودک به نوعی احترام به او محسوب می شود .احترام به احساسات و ایجاد اعتماد در ذهن فرزندان نسبت به خود می تواند پلی برای ارتباطات بهتر بعدی باشد.ایجاد احترام و اعتماد از مواردی نیست که صرفا مربوط به بزرگ تر ها باشند .اعتماد لازمه ارتباط با همه ی گروه های سنی است . بنابراین کودکان نیز برای ساخت ارتباط خوب به آن نیاز دارد.اعتماد به نفس و عزت نفس – سابلیمینال

تلاش نکنید که همیشه به کودکان خدمت کنید. قبل از انجام کار های مختلف برای او از خود بپرسید .آیا از پس این کار بر می آید ؟خیلی وقت ها والدین عادت دارند حتی ساده ترین کار ها را خود انجام دهند .بزرگتر ها به توانایی کودک اعتماد ندارند. درحالیکه سپردن مسئولیت های ساده به خردسالان سازنده است و منجر به احترام به والدین می شود. انجام های وظایف ساده می تواند به بچه ها احساس قدرت دهد. با انجام کارها ،اعتماد به نفس او افزایش می یابد و در نهایت زود تر انجام کار ها یاد میگیرد .کار های مختلفی برای انجام وجود دارد که متناسب با سن کودک باشد. از پوشیدن جوراب ها تا کمک به شما در آموزش آماده کردن غذا .کودکان می توانند در کار هایی بی خطر مانند ریختن مواد در ظرف یا مخلوط آن با شما همکاری کنند.در صورتی که که باهم کار ها را انجام دهید، او نیز یاد میگیرد که به دیگران کمک کند.

هنگامی که اشتباه می کند او را مورد تمسخر قرار ندهید. چگونه انتظار دارید احترام به والدین با تخریب کودک اتفاق بیوفتد؟! خردسالان در حال یادگیری کار های روزمره ای هستند که برای بزرگتر ها بسیار ساده است . کودکان نیز مانند بزرگتر نیاز به اشتباه دارند تا یاد بگیرند . شاید کفش های خود را بر عکس بپوشند.به او آموزش دهید.حتی به هنگام مسواک زدن کمی از خمیر دندان را بخورند اما نباید به او بخندید ! ممکن است فکر کند که تحقیر شده است .قاعدتا تحقیر شدن هم حس خوبی برای کودک ندارد .

با توجه به او گوش دهید.

وقتی صحبت می کند به او نگاه کنید .صحبتش را حتی اگر طول می کشد، قطع نکنید همانطور که او بخاطر احترام به والدین به سما گوش می‌دهد .برای گوش کردن به او حوصله به خرج دهید .حرف او را تمام نکنید به او نشان دهید که صحبتش مهم است . هنگامی که کودک آموزش می بیند که حرف هایش مهم است بیشتر تلاش میکند تا حرف بزند .می توانید چیزی را که برداشت کردید ،برای او توضیح داد .او با اینکار مطمئن می شود حرف او را درک کرده اید .نیاز نیست کاملا عین جمله ای را که گفته است تکرار کنید .می توانید جزییاتی را نیز اضافه کنید .به طور مثال اگر می گوید لباسم را عوض کرده ام می توانید بگویید ،وای چه لباس صورتی قشنگی پوشیده ای .یا اگر می گوید نقاشی یک کیک را کشیده است بگویید ،به به چه کیک بزرگی کشیده ای .

او را مجبور به اشتراک گذاشتن چیز های مورد علاقه اش نکنید : حق طبیعی احترام به والدین و احترام به کودک. 

خیلی وقت ها والدین کودک را مجبور می کنند تا اسباب بازی های خود را به اشتراک بگذارند.در حالیکه اشتراک گذاری وسایلی مانند اسباب بازی برای کودکان بسیار سخت است .به ویژه در سنین بسیار پایین .والدین در تلاشند که به کودک خود سخاوت را آموزش دهند.درحالیکه کودکان برای آموزش بخشندگی کمی کوچک اند! یک کودک نوپا هرگز برای اشتراک گذاری آماده نیست .برای اینکه کودک دیگران را درک کند نیاز به زمان دارد .

در سنین ۳ سالگی و قبل از آن کودک در حال شناخت خود است .کودک خردسال هنوز به درک نیاز و خواسته دیگران نرسیده است .بنابراین از کودکان سنین پیش دبستانی نمی توان انتظار درک احساسات دیگران را داشت .او نمی تواند درک کند که اگر هم بازی اش خوراکی او را نداشته باشد چه حسی دارد .

بنابراین اگر فرزندتان گاهی نمی خواهد چیزی را با دیگر بچه ها به اشتراک بگذارد نیاز به حمایت دارد نه فشار. برای آموزش نوع دوستی به خردسالان نیاز به تمرین و فرصت است .از سنین ۳تا ۶ سالگی کودک کم کم می تواند درک کند بخشندگی می تواند حس خوبی به او منتقل کند.می توانید به جای اجبار به کودک، او را تشویق کنید .زمانی که او را تشویق می کنید یا آموزش می دهید تا دوستش را به خانه پارچه ای اش راه دهد می فهمد که او حق انتخاب دارد .

آموزش داشتن حق انتخاب برای بدن خود :

شاید گمان کنید که به اندازه کافی به حق انتخاب کودک در مورد بدنش اهمیت می دهید .در حالیکه ممکن است حتی موجب آسیب به فرزند خود یا دیگر کودکان شده اید .علت آن می تواند نبود درک و آموزش درست از حق انتخاب برای بدن کودک باشد .با مثال هایی رایج به خوبی می توان آن را درک کرد .خانواده ها یا بزرگسالان به صورت مکرر مرتکب چنین اشتباهی می شوند.پدر و مادر ،کودکان را مجبور به در آغوش گرفتن بزرگتر ها یا اطرافیان می کنند .گاهی هم خود والدین یا بزرگسالان کودک را مجبور می کنند که بوسیده یا در آغوش گرفته شود.

اساسا خانواده ها به خاطر علاقه به کودک اینگونه به او محبت می کنند.اما نتایج اجبار کودک به محبت خطرناک است . بچه ها از این دستورات این گونه برداشت می کند که کنترل و حق انتخاب برای بدن خود را ندارند. کودکانی که از رفتار های اجباری محبت آمیز توسط بزرگتر ها پیروی می کنند بیشتر مورد آزار جنسی قرار می گیرند.وقتی که او بداند که حتما مجبور نیست خاله یا عمو را بغل کند قدرت انتخاب را یاد می‌گیرد و البته احترام به والدین را.کودک این پیام را دریافت می کند که خیلی وقت ها می تواند بگوید نه .این قدرت انتخاب زمانی ایجاد می شود که کودک از گفتن نه احساس گناه نکند.

ارتباط کودک با والدین در سنین پیش از دبستان و راهکار تقویت آن

 برای پوشیدن لباسی خاص نیز نباید اجباری به کودک باشد.خیلی وقت ها بچه ها و بزرگسالان هنگام خرید و پوشیدن لباس تفاهم ندارند .هرچند والدین فکر می کنند که کودک درک کافی از انتخاب لباس خود ندارد اما نیاز به اصرار نیست .گاهی بهتر است که به خردسالان نیز اجازه تصمیم گیری برای انتخاب لباس خود داد.هرچند که سلیقه بچه ها برای بزرگتر ها در اکثر مواقع جالب نیست.با فرصت انتخاب برای کودک شرایطی فراهم می شود تا خود را نیز بیان کنند، پس اینگونه فرزندان احترام به والدین را نیز رعایت خواهد کرد. همانطور که می دانید بچه ها استقلالی در دنیای خود ندارند. اجازه پوشیدن لباس مورد علاقه به فرزندان از کوچکترین انتخاب هایی است که می تواند به کودک احساس کنترل پیرامونش را دهد.

و در آخر اینکه حفظ احترام به این معنی نیست که قرار است بسیار بی خیال یا مهربان باشید.همینطور به معنی فرزندسالاری نیست .منظور احترام گذاشتن این است که به آن ها با رفتار خود نشان دهیم که برایمان مهم هستند.به فرزندان خود بفهانیم که می توانیم ارزش حرف ها، احساسات ،همکاری و انتخابشان را درک می کنیم .به همین دلیل به او اجازه می دهیم که گاهی خودشان انتخاب کند که به کسی لطف کند یا چه کسی را بغل کنند.به همین سبب به حرف هایشان خوب گوش می دهیم و به هنگام اشتباه با آن ها مهربانیم.

با توجه با نکات ذکر شده اکنون اجباری نیست تا همیشه لباسی که شما انتخاب کردید را بخرید .شاید هم خرید یک جفت کفش قورباغه ای آنقدر ها بد نباشد!

مرکز بهداشت ملی آمریکا چه می‌گوید :

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK402020/