آموزش گام به گام زبان ترکی استانبولی

ساختار زبانی

پسوندهای اسمی شمار اسم را تعیین می‌کنند. مانند همه زبان‌های ترکی، زبان ترکیه‌ای زبانی پیوندی یا چسبانشی محسوب می‌شود، در ادامه با برخی از مشخصه‌های دستوری این زبان آشنا می‌شویم در مجموع  نقش‌های دستوری با اضافه کردن پسوند به ریشه اسمی یا فعلی مشخص می‌شوند

جنسیت

زبان ترکیه‌ای مانند فارسی جنسیت ندارد و ضمیر سوم شخص مفرد نیز مانند فارسی برای مونث و مذکر یکسان به کار می‌رود.

حالات دستوری

اسامی شش حالت دستوری دارند

اسمی، ملکی، مفعولی مستقیم، مفعولی غیرمستقیم، مکانی و مفعول به. هر کدام از این حالات با پسوند خاصی که به ریشه اسم متصل می‌شود نشان داده می‌شود.

صرف فعل

افعال در ترکیه‌ای مانند زبان فارسی در حالت و شمار با فاعل خود تطبیق دارند و صرف می‌شوند. ساختار فعل در زبان ترکی به این شکل است: ریشه فعل + نشانه زمان‌ساز + پسوند فاعلی.

حرف تعریف

در زبان ترکیه‌ای مانند فارسی حرف تعریف معین وجود ندارد و عدد “یک” به عنوان حرف تعریف نامعین به کار می‌رود.

ساختار جمله

ساختار جمله در زبان ترکیه‌ای مشابه فارسی فاعل، مفعول و فعل است اما به دلیل داشتن حالت‌های دستوری مختلف، جایگاه واژه‌ها تا حدی قابل تغییر است.

حرف اضافه

حرف اضافه در زبان ترکیه‌ای برخلاف زبان فارسی معمولا بعد از اسم و به صورت پسوند می‌آید.

حالت منفی و سوالی

برای جملات اسنادی، با استفاده از فعل کمکی değil انجام می‌شود. این فعل کمکی که مانند سایر فعل‌ها صرف می‌شود و بعد از مسند قرار می‌گیرد. برای جملاتی که فعل اصلی دارند به انتهای فعل پسوند –me اضافه می‌شود. پسوند –me برای سوالات بله/خیر نیز به کار می‌رود.

برای سوالات معمولی از واژه‌های پرسشی استفاده‌ می‌شود با این تفاوت که جای سایر واژه‌های جمله عوض نمی‌شود، فقط واژه‌ای که جواب است حذف شده و به جای آن واژه پرسشی مناسب جایگزین می‌شود.

تطبیق آوایی

زبان ترکیه‌ای آوای حروف صدادار در پسوندها باید با آوای حروف صدادار واژه‌ها یکسان باشند، مثلا اگر ریشه واژه حرف صدادار گرد داشته باشد پسوندی که به آن متصل می‌شود نیز باید حروف صدادار گرد داشته باشد. اگر یکی از آواها بلند است سایر آواهای واژه نیز باید بلند باشند.

تکیه

زبان ترکیه‌ای 8 حرف صدادار و 21 حرف بی‌صدا دارد. امروزه 71 میلیون نفر زبان مادری‌شان ترکیه‌ای است و حدود 17 میلیون نفر زبان ترکیه‌ای را به عنوان زبان دوم صحبت می‌کنند. آموختن زبان ترکیه‌ای به دلیل تشابهات واژگانی و دستوری زیاد برای فارسی‌زبانان کاری نسبتا ساده است.

بیشتر حروف الفبای ترکی مانند حروف الفبای انگلیسی تلفظ می‌شوند

الفبای ترکی نمونه‌ای از الفبای انگلیسی را به‌کار می‌گیرد که تنها ۳ حرف q، w و x را ندارد. به‌جز چند استثنا، باقی حروف تلفظی مشابه حروف زبان انگلیسی دارند. در ترکی:

حرف c صدای ج دارد.
حرف g صدای گ دارد.
حرف j صدای ژ دارد.
حرف r معمولا صدای ر می‌دهد اما بسته به جایگاهش در کلمه ممکن است صدای متفاوتی داشته باشد.
حرف y صدای ی (مانند یارانه) دارد.

 تلفظ درست حروف صدادار را تمرین کنید

تلفظ حروف صدادار ترکی با تلفظ حروف انگلیسی تفاوت دارد. همچنین هر حرف صدادار تنها یک صدا دارد:

حرف a صدایی مانند u در sun دارد.
حرف e صدایی مانند e در egg دارد.
حرف i صدایی مانند i در internet دارد. فراموش نکنید در الفبای زبان ترکی حرف بزرگ i هم نقطه دارد (İ).
حرف o صدایی مانند o در orange دارد.
حرف u صدایی مانند oo در book دارد.

 تلفظ حروفی را که ويژه‌ی الفبای ترکی هستند یاد بگیرید

۶ حرف از الفبای زبان ترکی ازجمله ۳ حرف بی‌صدای ç، ǧ، ş و ۳ حرف صدادار ı، ö و ü در الفبای انگلیسی وجود ندارند

حرف ǧ حالت ملایم g است و صدایی مانند ع یا همزه دارد. همیشه پس از یک حرف صدادار می‌آید. اگر پس از a، o، u یا ı بیاید، این صداها کشدار می‌شوند و اگر پس از e، i، ö یا ü بیاید صدای ی در یارانه می‌دهد.
حرف ç صدای چ دارد.
حرف ş صدای ش دارد.
حرف ı صدایی مانند i در cousin دارد.
حرف ö صدایی مانند ure در cure دارد.
حرف ü صدایی مانند u در cute دارد.

حروف صدادار را در ۳ دسته‌ی جلو یا عقب، باز یا بسته و گرد یا غیرگرد طبقه‌بندی کنید

زبان ترکی  بر ۳ اصل استوار است.بسته به اینکه دهان‌تان را گرد می‌کنید یا نه، حروف صدادار به دو دسته گرد و غیرگرد تقسیم می‌شوند. e، i، a و ı غیرگرد و o، ö، ü و u گرد هستند.

بسته به اینکه زبان‌تان را کجای دهان می‌گذارید، حروف صدادار به دو دسته‌ی جلویی و عقبی تقسیم می‌شوند. e، i، ö و ü حروف صدادار جلویی و a، o، u و ı حروف صدادار عقبی هستند.

بسته به اینکه چقدر فضای خالی بین زبان و کام‌تان باقی می‌مانند، حروف صدادار به دو دسته‌ی باز و بسته تقسیم می‌شوند. e، a، o و ö حروف صدادار باز، و i، u، ü و ı حروف صدادار بسته هستند.